Wyścig z czasem

  Tak

To jest coś
Biedna konstrukcja człowieczego lęku
Żyrafa kopcąca się pomaleńku
Tak
To jest coś
Coś z tamtej ściany z aspiryny i potu
Ta mordka podobna do roztrzaskanego kulomiotu
Tak
To jest coś
Czemu próchniejecie od brody do skroni
Jaki wam ząbek w pustej czaszce dzwoni
Tak
To jest coś
Coś co nas czeka
Użyteczne i groźne
Jak noga
Jak serce
Jak brzuch i pogrzebacz
Ciemna mogiła człowieczego nieba
Tak
To jest coś
O wiersz ja ten piszę
Sobie a osłom
Dwom zreumatyzowanym
Jednemu z bólem zęba
Oni go pojmą
Tak
To jest coś
Bo życie
Znaczy:
Kupować mięso Ćwiartować mięso
Zabijać mięso Uwielbiać mięso
Zapładniać mięso Przeklinać mięso
Nauczać mięso i grzebać mięso
I robić z mięsa I myśleć z mięsem
I w imię mięsa Na przekór mięsu
Dla jutra mięsa Dla zguby mięsa
Szczególnie szczególnie w obronie mięsa
A ONO SIĘ PALI
Nie trwa
Nie stygnie
Nie przetrwa i w soli
Opada
I gnije
Odpada
I boli
Tak
To jest coś

Stanisław Grochowiak - "Płonąca żyrafa"
 

Salvador Dali, Płonące żyrafy
olej na płótnie, 1937
Muzeum Sztuki, Bazylea

O tym obrazie nie trzeba dużo pisać, ponieważ Salvador Dali świetnie ukazał abstrakcyjną postać kobiecą wykraczającą poza jakiekolwiek granice kanonu piękna.  Pośrodku niebieskiego pustkowia widać postać kobiecą, która "płonie", a jej ciało jest już w stanie rozkładu, ten obraz trochę przypomina "Rozmowę mistrza Polikarpa ze Śmiercią", kiedy to śmierć jest niepokonana i nie da się z nią wygrać. 

Ciężko patrzeć na kobietę, której kościste ciało nie jest już pokryte skórą, podpiera się na kulach, a pomiędzy jej podartymi ubraniami widać wystające z jej ciała otwarte szuflady. Każda szuflada to doświadczenia życiowe, które uczą nas jak postępować i kształtują ludzką psychikę. Ciemne zakątki psychiki człowieka nie są jednoznaczne, dlatego ten obraz można interpretować w różny sposób.