Rzeźba nieznanego artysty „Wenus z Milo”, czyli Afrodyta z Melos jest półnagą boginią z epoki hellenistycznej. Marmurowa piękność jest godna podziwu, na jej zimne podbrzusze opuszczona jest udraperowana szata odkrywając popiersie nimfy z morskiej piany, zaś jej lewa noga jest na czymś wsparta. Jej martwe oczy patrzą nieżywym i pustym spojrzeniem, jest zwrócona do „świata” wynurzając się z półmroku. Smukła sylwetka, wąski barki i brak rąk nigdy nie zniweczyły jej klasycznej urody. Ma rozmarzone, radosne i dziewicze usta, zaś jej „Wytężony rozum nieograniczony i czysty, posiadł wiadomość o wszystkim, zobaczyła wieczne dnie i prace na ziemi, noce i łzy, które płyną w mroku” . Żyje w bezgrzesznym świecie w zgodzie z naturą, gdzie prowadzi kult wolnego ducha i ciała. Jest symbolem życia, dobra, jasności oraz córką nieba i dnia.
"Piękno rzeczy śmiertelnych mija, lecz nie piękno sztuki"
Leonardo da Vinci
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz